همشهری آنلاین _ زهرا بلندی: «حسین محمدی دولت‌آبادی» جوان موفق و چهره برجسته علمی است که تمام خاطرات روزهای کودکی‌اش در محله نعمت‌آباد شکل گرفته است. او اکنون استاد دانشگاه علم و صنعت و مؤلف کتاب و مقالات علمی مختلف داخلی و خارجی و چهره‌ای شناخته شده بین اهالی است.
صحبت‌هایش را با یادآوری خاطرات کودکی و بازی فوتبال در زمین‌های خاکی محله خلازیر و زمین‌های آرش شروع می‌کند و می‌گوید: «تنها تفریح آن روزهای ما فوتبال بازی کردن بود و من و بسیاری از همسالانم با جان و دل این کار را انجام می‌دادیم. با استعداد بالا خیلی خوب فوتبال بازی می‌کردم و با رفتن به مدرسه هم در تیم فوتبال دانش‌آموزی منطقه ورود پیدا کردم، اما نمی‌دانستم باید چه کنم و برای رشد استعداد و علاقه‌ام باید به کجا مراجعه کنم. با علاقه‌ای که خانواده برای ادامه تحصیل در من ایجاد کرده بودند خوب درس خواندن و ارتقای رتبه علمی به مهم‌ترین هدفم تبدیل شد.»
- سختکوشی در فقر امکانات
حسین محمدی دولت‌آبادی با اشاره به اینکه استعدادهای فوتبالی و حتی تحصیلی زیادی در منطقه ما زندگی می‌کنند که اغلب شناسایی نمی‌شوند یا گمنام می‌مانند، می‌گوید: «شرایط مدارس جنوب شهر و برخورد برخی دبیران در آن روزها با دانش‌آموزان خوب نبود و شاید به همین دلیل بسیاری از همسالانم را می‌دیدم که در سن کم از درس خواندن و ادامه تحصیل دلسرد می‌شوند، اما خوشبختانه حمایت‌های خوب خانواده اجازه نداد که من هم نسبت به درس و تحصیل این احساس را پیدا کنم و سختکوشی را سرلوحه‌ام کردم.»
محمدی دولت‌آبادی با بیان اینکه در محله از امکانات خاص تحصیلی یا مراکز فرهنگی مطلوب بهره‌مند نبودند و همین موضوع باعث شده پشتکار بیشتری برای نیل به موفقیت داشته باشد، می‌گوید: «سختکوشی را در نعمت‌آباد یاد گرفتم. در ۳ شیفت روی نیمکت‌های سه نفره درس می‌خواندیم و هیچ‌وقت در مراکز فرهنگی و پژوهشکده حضور پیدا نکردم. اواخر دوران دبیرستان در حالی که بیشتر دوستانم به‌عنوان کارگر جذب کارگاه‌ها می‌شدند و کمتر کسی به دانشگاه فکر می‌کرد برای ادامه تحصیل به دانشگاه راه پیدا کردم و زندگی‌ام به نوع دیگری ورق خورد و مسیر جدیدی مقابلم باز شد.»
- چهره درخشان دیروز، چهره دانشگاهی امروز
محمدی در ادامه از ورودش به دانشگاه علم و صنعت برای تحصیل در مقطع کارشناسی یاد می‌کند و می‌گوید: «دوره کارشناسی را در رشته مهندسی صنایع گرایش تولید صنعتی با موفقیت گذراندم و با علاقه‌ای که به مرور زمان در من شکل گرفته بود در دوره کارشناسی ارشد به‌عنوان دانشجوی استعداد درخشان در رشته مهندسی صنایع گرایش سیستم‌های اقتصادی اجتماعی در دانشگاه علم و صنعت ادامه تحصیل دادم و پس از آن در همین رشته و همین دانشگاه با رتبه ۳۵ مقطع دکترا را هم پشت سر گذاشتم و اکنون علاوه بر اشتغال به‌عنوان مدیر سیستم‌ها و استراتژی در یک شرکت، در دانشگاه علم و صنعت هم تدریس می‌کنم.»
علاقه و استعداد محمدی دولت‌آبادی به این رشته تحصیلی و ارتقای دانشش در این حوزه باعث شد تا بتواند در حوزه مقاله‌نویسی و تألیف کتاب هم بدرخشد. او در این باره می‌گوید: «از سال ۱۳۹۱ تاکنون ۹ مقاله مرتبط با رشته تخصصی در مجله‌ها علمی، پژوهشی، علمی ترویجی و سایر مجله‌ها معتبر به چاپ رسانده‌ام.
ارائه و چاپ ۱۸ مقاله در همایش‌ها و کنگره‌های داخلی و بین‌المللی را در کارنامه‌ام به ثبت رسانده‌ام.
تألیف و ترجمه کتاب و اثر بدیع هنری با موضوع «روش‌شناسی تحقیق در عملیات نرم با تأکید بر مبانی فلسفی و رویکردهای چند روشی» را با مشارکت «علیرضا علی احمدی» در انتشارات تولید دانش در سال ۱۳۹۸ منتشر کردم و مقاله‌ام با عنوان «تحلیل و بررسی عوامل مؤثر بر اشتغال جوانان توسط متدولوژی پویایی‌های سیستمی» در نخستین کنفرانس رویکرد سیستمی در سال ۱۳۹۱ به‌عنوان مقاله برتر افتخار کسب کرده
است.»
محمدی در هیأت علمی کنگره‌های بین‌المللی سخنرانی داشته، در هیأت تحریریه و داوری مجله معتبر علمی عضویت دارد و در ۵ پروژه پژوهشی به‌عنوان مجری یا ناظر همکاری داشته است.
- شناسایی استعدادها و معرفی الگوهای موفق
این جوان موفق با وجودی‌که روزهای پرمشغله‌ای را سپری می‌کند علاقه‌مند است که بتواند برای رشد تحصیلی بچه‌های
محله از برگزاری سخنرانی‌های انگیزشی و علمی در مدارس، کتابخانه‌ها وسراهای
محله و... تا کشف استعدادهای آنها گامی بردارد یا در ارتقای فرهنگ محله نقشی ایفا کند.
محمدی دولت‌آبادی می‌گوید: «به نظر من یکی از مشکلات محله ما این است که هنوز هم بین برخی جوانان و نوجوانان محل الگوسازی اشتباه وجود دارد و بچه‌های محل الگوهای‌شان را اشتباه انتخاب می‌کنند و به بیراهه می‌روند. دلیلش هم این است که الگوهای خوبی برای محله معرفی
نشده و نوجوانان و جوانان شناخت کافی از چهره‌های موفق و شاخص محله خود ندارند.»
او در ادامه به وجود آسیب‌های اجتماعی و نیاز محله به فرهنگسازی یاد می‌کند و می‌گوید: «دیگر معضل موجود در اینجا ارتباط کمرنگ با محله‌ها و مناطق دیگر شهر است.
این ارتباط محدود درحالی‌که امکانات محله هم محدود است باعث ناشناخته ماندن استعدادهای علمی، هنری و... می‌شود. باید دنبال راهی باشیم تا این ارتباط با مراکز مهم علمی و فرهنگی و استادان برجسته مناطق دیگر
بیشتر و راهی برای رشد استعدادها ایجاد شود.»
جوان موفق محله وجود اعتقادات عمیق مذهبی بین ساکنان محله را جزء ویژگی‌های مثبت نعمت‌آبادی‌ها می‌داند و می‌گوید: «هنوز هم در روزهای محرم و صفر حضور در هیأت‌های محله نعمت‌آباد را به هرجای دیگری ترجیح می‌دهم. همبستگی و ارتباط خوب بین همسایه‌ها برایم لذتبخش و دوستداشتنی است.»
نظر شما